Internetowy Podróżniku,

Internetowy Podróżniku, kimkolwiek i gdziekolwiek jesteś, witam Cię serdecznie w moich skromnych, wirtualnych progach. Na tym małym kawałku mojej ambikowej szuflady, do której chowam różne przemyślenia i małe rękodzieła, te pisane, malowane, wydziergane czy gotowane oraz ulotne chwile, spojrzenia, to co mnie porusza, inspiruje, motywuje lub cieszy. Mam nadzieję, że spotkamy się znowu przy gorącym kubku herbaty aby przez chwilę zatrzymać się nad jakąś myślą, pomarzyć, pośpiewać, pośmiać się lub po prostu pomilczeć. Miło mi Cię gościć :) Proszę czuj się swobodnie, nie musisz zostawiać żadnych komentarzy, lajków, czy plusików, chyba że masz na to ochotę. Jeśli przeglądając moją szufladę choć raz zagości uśmiech na twojej twarzy lub zaduma na czole to będę zadowolona. Z pozdrowieniami :)

Aga, Ambikowo

niedziela, 2 grudnia 2012

Choćby powiedzieć wszystkie piękne słowa,
choćby wziąć wszystkie dobre gesty,
choćby pokazać najpiękniejsze rzeczy,
nie będzie to wystarczająca mowa,

Aby powiedzieć ile nektaru, ile słodyczy
jest w Twoich Cudownych Imionach
i ile schronienia, ciepła i siły
jest w Twych Lotosowych Stopach.

Nie ma na świecie takiego miejsca
i nie ma nigdzie takiej osoby,
która urzekłaby moje serce
spragnione Twojej Wspaniałej Osoby.

Choć nie mam nic i jestem nikim
choć tyle rzeczy dla Ciebie nie robię
i chociaż tak wiele ciągle nie potrafię
to dajesz mi Siebie, Ty Który Jesteś Wszystkim.

Nie umiem powiedzieć skąd przychodzę,
nie umiem wyrazić tego co czuję
o jedno tylko bardzo Cię proszę
pozwól mi zawsze pamiętać o Tobie.

09.2001
Autor: o
Etykiety:

1 komentarz:

  1. Satya13 stycznia 2013 11:13

    Bardzo dziękuję za ten wiersz, jak wszystkie Twoje wiersze daje do myślenia, a niejednokrotnie podnosi na duchu! :)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)