Internetowy Podróżniku,

Internetowy Podróżniku, kimkolwiek i gdziekolwiek jesteś, witam Cię serdecznie w moich skromnych, wirtualnych progach. Na tym małym kawałku mojej ambikowej szuflady, do której chowam różne przemyślenia i małe rękodzieła, te pisane, malowane, wydziergane czy gotowane oraz ulotne chwile, spojrzenia, to co mnie porusza, inspiruje, motywuje lub cieszy. Mam nadzieję, że spotkamy się znowu przy gorącym kubku herbaty aby przez chwilę zatrzymać się nad jakąś myślą, pomarzyć, pośpiewać, pośmiać się lub po prostu pomilczeć. Miło mi Cię gościć :) Proszę czuj się swobodnie, nie musisz zostawiać żadnych komentarzy, lajków, czy plusików, chyba że masz na to ochotę. Jeśli przeglądając moją szufladę choć raz zagości uśmiech na twojej twarzy lub zaduma na czole to będę zadowolona. Z pozdrowieniami :)

Aga, Ambikowo

poniedziałek, 11 listopada 2013

UCZMY DZIECI KULTURY

"Scena w metrze. Wsiada młodziutka mama z 5-6 letnim synkiem. Jeden z mężczyzn ustępuje miejsca. Maluch mówi:
- Mama, siadaj!

Mama siada, ogólne zdziwienie. Pan, który ustąpił miejsca pyta:
- A czemu mamę posadziłeś? Ja tobie ustąpiłem miejsca.

Chłopiec patrzy na pana i odpowiada:
- Ja i tata jesteśmy mężczyznami, a mamę mamy jedną.

Dalej wagon jedzie w całkowitym milczeniu... Głowy spuszczone... Mama siedzi. Chłopiec stoi koło niej.

W zachwycie nie potrafimy oderwać od nich oczu.



Dziękujemy Ci, Mamo i Tato - o jednego mężczyznę więcej!"


Autor: o
Etykiety: ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)